dinsdag, mei 15, 2007

Femtocell vs. homezone


Femtocells (of picocells) zijn basistations voor de eindgebruiker, waardoor de dekking van mobiele netwerken binnenshuis het gewenste niveau haalt. Onder bloggende analisten is het onderwerp al enige tijd 'hot'.

De betekenis ervan wordt duidelijk als je de femtocell beziet in het licht van FMS (fixed mobile subsitution, een tool voor mobiele operators) en vooral FMC (fixed mobile convergence, een tool voor vaste aanbieders).


Verhouding tot FMC

Vaste operators, met name BT (Fusion), DT (T-One), FT (Unik, Unique), TI (Unica) en TeliaSonera (HomeFree) zijn ermee actief: met een handset bel je thuis via WiFi (backhaul via DSL) en elders via het mobiele netwerk van een partner. De gebruikte technologie is in veel gevallen UMA ('unlicensed mobile access'). Zie de tabel.


Technische problemen

Er liggen ook nog een paar technische hindernissen voor femtocells:


  • De technologie is nog niet uitontwikkeld. Er is nog geen standaard, laat staan commercieel verkrijgbare produkten.

  • Net als bij UMA is handover een probleem: een gesprek mag niet wegvallen als de beller het huis verlaat.

  • Zeker in het begin zal de prijs vrij hoog zijn ($100). De operator zal deze allicht moeten subsidieren.

Concurrentie van FMS

De Duitse trend van homezones (jaren geleden begonnen door O2: Genion service) breidt zich over Europa uit en biedt in zekere zin ook wat femtocells willen: thuis eenvoudig en goedkoop bellen (ook al lost de homezone het\nprobleem van gebrekkige indoor coverage niet op). Onderzoek toont aan dat gebruikers nu eenmaal vaak kiezen voor de mobiele telefoon, ook als een vaste lijn binnen bereik is. De homezone heeft daarbij het voordeel dat geen extra hardware of een DSL-lijn nodig is. Een nadeel is weer dat de homezone-diensten alleen gelden voor spraak.

Opvallend is dat juist in Duitsland een UMA-produkt (T-One van Deutsche Telekom) bij gebrek aan succes van de markt gehaald is. Misschien hebben de femtocells meer succes.

Geen opmerkingen: